Αγαπώντας τον εαυτό μου αγαπάω και ακούω το σώμα μου

Το σώμα προσφέρει πολλά και αντέχει πολλά και αξίζει την καθημερινή μας ευγνωμοσύνη. Εσύ τι λες;

Η Νεο- Κρανιοϊερή Θεραπεία σου δείχνει τον δρόμο της αγάπης για το σώμα σου! Και Εσύ αν θέλεις ακολουθείς!

Το σώμα του ανθρώπου είναι εκείνο που στις συνεδρίες της Νεο- Κρανιοϊερής Θεραπείας βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μας. Σε κάθε συνεδρία που συντροφεύουμε τον Θεραπευόμενο: "Ταξιδιώτη" το σώμα του μας δείχνει πόσα ΦΟΡΤΙΑ κουβαλάει και μας δείχνει επίσης τι μπορούμε εμείς οι ίδιοι να κάνουμε για να το αποφορτίσουμε. Εξομολογείτε με έναν απλό και άμεσο τρόπο τι κάνουμε εμείς και το φορτώνουμε με βάρη που αυτό αναγκάζεται να κουβαλάει.

Αν αναλογιστούμε λίγο πόσα προσφέρει το σώμα μας καθημερινά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το σώμα του καθενός μας είναι ένα μεγάλο θαύμα το οποίο έχει πολλή σοφία μέσα του. Παραπονιέται με πόνους ή με κάποια ασθένεια μόνο όταν με την μη συνειδητή μας καθημερινότητα καταπονούμε τον εαυτό μας και υπερβαίνουμε τα όποια όρια μας.

Στην φιλοσοφία της Νεο- Κρανιοϊερής Θεραπείας μέσα από τις συνεδρίες και μέσα από τα Σεμινάριά μας, μαθαίνουν οι άνθρωποι να αναγνωρίζουν την σημασία του σώματός τους και την συμβολή του σε οτιδήποτε ζουν σήμερα, ΤΩΡΑ, ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ! Το σώμα δείχνει τι συμβαίνει με εμάς πάντα αυτήν εδώ την στιγμή. 
Αν είμαστε μίζεροι και βυθισμένοι στις σκέψεις μας και αχ! τι κακό μας βρήκε, τότε να είσαι σίγουρος ότι το σώμα σου σφίγγεται, εμφανίζει εντάσεις και πονά. Αν αντιθέτως είσαι σε επαφή με το Συναίσθημά σου και την καρδιά σου να είσαι σίγουρος ότι το σώμα σου είναι χαλαρό και θα σε γεμίζει με ευφορία. Όμως δεν μας έχουν μάθει να δίνουμε και πολλή σημασία στο σώμα μας. Ακόμη και οι θρησκείες είναι ενάντια στο σώμα του ανθρώπου και θα λέγαμε μάλιστα ότι το βλέπουν σαν εχθρό και σαν βαρίδιο.

Γνωρίζουμε από τα περιοδικά και τις διαφημίσεις ποια σώματα θεωρούνται όμορφα και ανάλογα κρίνουμε και το δικό μας σώμα και των άλλων. Και φυσικά όταν πονάει στρέφουμε έστω για λίγο την προσοχή μας στο σώμα, όχι με κατανόηση και αγάπη αλλά με παράπονο και πολλές φορές και εκνευρισμό γιατί με τον πόνο του δεν μας αφήνει να λειτουργούμε καλά στην καθημερινότητα, δεν μπορούμε να εργασθούμε, να περπατήσουμε και να κάνουμε χίλια δυο πράγματα που είχαμε βάλει σκοπό να κάνουμε.

Στις συνεδρίες μας της Νεο- Κρανιοϊερής Θεραπείας είναι σαν να πηγαίνει ο Ταξιδιώτης από την αρχή στο ΣΧΟΛΕΙΟ της κατανόησης και εναρμονισμού του σώματός του. Μαθαίνει να επικοινωνεί με το σώμα του, αφουγκραζόμενος το πως είναι τώρα. Να εστιάζει την προσοχή του όχι μόνον εκεί που πονά αλλά και εκεί που το σώμα του έχει ησυχία και γαλήνη και δεν διαμαρτύρεται και να νοιώθει ευγνωμοσύνη γι’ αυτό. Μαθαίνει να ευαισθητοποιείται στο συναίσθημά του. Όταν το σώμα μας πονάει το μόνο που θέλει είναι να μας φέρει σε επαφή με το Συναίσθημά μας.

Δείξε στο σώμα σου πως νοιώθεις όταν εμφανίζεται ένας πόνος και θα δεις ότι θα υπάρξει ανταπόκριση απ' αυτό. Θα μειώσει ή θα εξαφανίσει τον πόνο! Στην Νεο-Κρανιοϊερή Θεραπεία μαθαίνουν οι άνθρωποι στις συνεδρίες τους να επικοινωνούν με αυτόν τον τρόπο που αναφέραμε πριν λίγο με το σώμα τους. Όσο απομακρύνεσαι από το σώμα σου τόσο και πλησιάζει η στιγμή που θα εμφανιστεί ένας πόνος ή μια σωματική δυσλειτουργία. Αν αρχίσεις να ψάχνεσαι για να βρεις τον τρόπο ώστε αυτός ο πόνος να φύγει το συντομότερο δυνατόν να είσαι σίγουρη/-ος ότι και να καταφέρεις να τον διώξεις θα επανέλθει σύντομα με μεγαλύτερη επιμονή και ένταση ή αλλού ή με άλλη μορφή δυσλειτουργίας στο σώμα σου.

Στην Φιλοσοφία μας της Νεο- Κρανιοϊερής Θεραπείας προτείνουμε να δοκιμάσεις για λίγο να μπεις στον ρόλο του σώματος. Να είσαι το σώμα σου δηλαδή, το οποίο προσπαθεί με πόνο ή ασθένεια να σου μιλήσει. Δες πως είναι να προσπαθείς ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ  να πεις κάτι σε αυτόν που είσαι εσύ. Και αυτός αρχίζει να σε πυροβολεί ή να σε δέρνει ή να σε αγνοεί και γενικά να σε αποστομώσει! ΕΣΥ ΣΑΝ ΣΩΜΑ τι θα έκανες αφού αντί να εισακουστείς σε τιμωρούν και από πάνω. 

Αν το παίξεις έστω για μερικά λεπτά αυτό το παιχνίδι θα αποκτήσεις πολύ κατανόηση για το σώμα σου. Θα κατανοήσεις από την καρδιά σου ότι, μη δείχνοντας τι σε αγγίζει, τι σε συγκινεί, τι σε πληγώνει και τι σε γεμίζει με χαρά ή ευγνωμοσύνη, για το σώμα σου ο μόνος δρόμος αντίδρασης είναι η επανάσταση. Και το σώμα την κάνει όχι για να σε τιμωρήσει, αλλά γιατί δεν αντέχει άλλο να σε βλέπει να ζεις σαν να μην είσαι άνθρωπος γεμάτος συναισθήματα τα οποία περιμένουν να εκφρασθούν.

Ο κανονικός άνθρωπος έχει μάθει να "αντιμετωπίζει" (ή να καταπολεμά) το πόνο. Και μόνο τις λέξεις που χρησιμοποιούμε δείχνουν ξεκάθαρα τη σχέση μας με τον πόνο: πόλεμος! 

Σε μια συνεδρία της Νεο- Κρανιοϊερής Θεραπείας, μπορείς εσύ ο "Ταξιδιώτης" να επιλέξεις το πεπατημένο μονοπάτι του ΠΟΛΕΜΟΥ και να διαπιστώσεις ότι με τον πόλεμο συνεχίζεις να πονάς ή να δοκιμάσει την ΟΔΟ της επικοινωνίας και να μάθεις από το σώμα του και τον πόνο του την Αλήθεια για τον εαυτό σου.

Στις συνεδρίες της Νεο- Κρανιοϊερής Θεραπείας αποκτά Επίγνωση ο "Ταξιδιώτης" πόσο λίγο σημασία δίνει στο ίδιο του το σώμα! Από την άλλη το πρώτο πράγμα που βλέπουμε σε έναν άνθρωπο όταν τον συναντούμε είναι το σώμα του και όχι η ευφυΐα ή η εξυπνάδα. Παρ’ όλα αυτά είμαστε περήφανοι για το μυαλό μας. Και αν πάμε και ένα βήμα πιο πέρα: οι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν με τις πολλές τις σκέψεις που δεν σταματάνε με τίποτα, παλεύουν νύχτες ολόκληρες να κλείσουν για λίγο τα μάτια τους και να ησυχάσουν… εκείνες τις στιγμές το μυαλό το βλέπουν σαν εχθρό και την άλλη ήμερα το πρωί βγάζουμε πάλι την περηφάνια μας ότι είμαστε πανέξυπνοι και συνεχίζουμε τη ζωή μας, σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Εντωμεταξύ κανένας από μας δεν αναρωτιέται και δεν αναγνωρίζει τι κάνει το σώμα μας για μας. Τις περισσότερες λειτουργίες τις κάνει το σώμα μόνο του και καλά κάνει!. Φαντάζεστε να ήμασταν υπεύθυνοι για την αναπνοή  μας ή για τον χτύπο της καρδιάς μας? Επειδή το μυαλό μας είναι απασχολημένο με χιλιάδες πράγματα σε 3 λεπτά το αργότερο θα είχε ξεχάσει και την αναπνοή και την καρδιά και θα πεθαίναμε.

Και εδώ θέλουμε να τονίσουμε ότι το μυαλό (τον νου) δεν το θεωρούμε εχθρό, είναι ένα κομμάτι μας όπως και πολλά άλλα και σίγουρα το χρειαζόμαστε για την επιβίωση μας. Δεν είναι όμως το μοναδικό κομμάτι που μας στηρίζει στην ζωή.

Νεο- Κρανιοϊερή Θεραπεία σημαίνει μαθαίνω να αναγνωρίζω την γλώσσα  του σώματός μου. Τι θέλει να μου πει! Διότι χωρίς να βάζουμε καμιά προσπάθεια σιωπηλά χωρίς πολλά - πολλά μας στηρίζει ένας ολόκληρος κόσμος, το σώμα μας. Είτε είναι η αναπνοή μας, είτε ο σφυγμός μας, η πέψη, η όραση, η όσφρηση, η ακοή όλα μέσα μας λειτουργούν χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε κάτι συνειδητά εμείς.
Όλη την ημέρα και όλη τη νύχτα το σώμα δουλεύει ακατάπαυστα για μας. Και το θλιβερό είναι ότι δεν ακούει έστω ένα απλό ευχαριστώ από μας. Το θεωρούμε αυτονόητο ότι θα κάνει όλες τις δουλειές και αν γίνεται να μην έχει και παράπονα. Ο "τέλειος σκλάβος”, και να συμπεριφέρεται παρακαλώ σαν ρομπότ όπως είμαστε εμείς ρομπότ μέσα στην καθημερινότητά μας. Δεν αναρωτιόμαστε διόλου αν αυτό που κάνουμε αυτήν εδώ την στιγμή είναι επειδή το θέλουμε ή επειδή πρέπει.

Το σώμα όμως είναι πολύ ζωντανό και δεν ξεχωρίζει από την "ψυχή" μας. Μαζί δημιουργούν την ύπαρξή μας. Σίγουρα έχουμε όλοι μας αισθανθεί πότε κάτι δονεί την ψυχή μας. Το σώμα αντιδρά αμέσως είτε αυτό είναι λύπη, είτε αυτό είναι χαρά μας. Το σώμα δεν δείχνει αδιαφορία, εκφράζει με το δικό του τρόπο αυτό που συμβαίνει στη ψυχή μας, μέσα μας. Το πιο χειροπιαστό παράδειγμα είναι ο έρωτας, τίποτα δεν πονάει και όχι μόνο το πρόσωπο αλλά όλο το σώμα χαμογελάει. Και μπορεί να είναι σε αρμονία όταν εμείς είμαστε σε επαφή με το Συναίσθημά μας. Αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσεις…

Πηγή:  http://www.neocranio.com/