Νεο-Κρανιο 12/12 Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2019

Ο εσωτερικός σου γιατρός και εσύ

Ας εξετάσουμε  την ιδέα του Εσωτερικού Γιατρού, της θεραπευτικής Εικονοπλασίας και του Διαλόγου, και τι ωφέλη μπορεί να έχουν για εσάς.

Όπως θα πρέπει να έχετε μαντέψει ήδη, κατέληξα στο ότι όλοι ανεξαιρέτως έχουμε μέσα μας μια νοημοσύνη, η οποία γνωρίζει τα πάντα για το τι συμβαίνει στην ζωή μας. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τα συμπτώματά μας και το νόημά τους (εάν υπάρχει)  οι ασθένειές μας, οι εσωτερικές μας συγκρούσεις και τα παρόμοια

Η πείρα μου υποστηρίζει πολύ έντονα αυτή την πεποίθηση. Στην πραγματικότητα, η πεποίθηση είναι αποτέλεσμα της πείρας μου. Μερικοί άνθρωποι θα το εξηγούσαν αυτό με όρους μιας οικουμενικής συνειδητότητας, με την οποία συνδεόμαστε όλοι μας. Άλλοι θα είχαν την άποψη, ότι ο καθένας έχει μέσα του μια ατομική σοφία, που ξέρει για το σώμα ή και τον άνθρωπο εντός του οποίου ζει, αλλά δεν ξέρει και πολλά πράγματα για οποιονδήποτε άλλον. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν πνευματικούς οδηγούς, που ξέρουν τα πάντα για το άτομό τους. Υπάρχουν πολλές, πάρα πολλές ιδέες για αυτά τα πράγματα. Το τι πιστεύετε ή πώς αποκτήσατε αυτήν την πεποίθηση είναι αποκλειστικά δικό σας θέμα.


Έχω την πεποίθηση, ότι κάπου μέσα σας υπάρχει η απάντηση για κάθε ερώτηση που μπορεί να τεθεί σχετικά με τον εαυτό σας. Το μέλημά μου, ως θεράποντος ιατρού σας, είναι να δημιουργήσουμε μια σύνδεση με το κομμάτι σας που ξέρει τις απαντήσεις, ώστε οι απαντήσεις να γίνουν κοινό κτήμα μας και να χρησιμοποιηθούν για το καλό του συνολικού εαυτού σας.
Εφόσον ασχολούμαστε κυρίως με θέματα υγείας, εκτός εάν ο ασθενής έχει άλλη προτίμηση, ονομάζουμε αυτό το τμήμα της συνειδητότητάς του «Εσωτερικό Γιατρό». Με την χρήση της Κρανιο-ιερής θεραπείας διαπιστώσαμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών εισέρχονται σε βαθιές καταστάσεις χαλάρωσης, κατά την διαδικασία της αγωγής. Σε αυτή την κατάσταση της βαθιάς χαλάρωσης είναι που μπορούμε να καλέσουμε τον Εσωτερικό Γιατρό να εμφανιστεί για να μας μιλήσει. 

Χαίρομαι να συναντάω Εσωτερικούς Γιατρούς. 
Έχουν πάντα πολύ σοφές απαντήσεις για ερωτήματα που αφορούν την υγεία και την ζωή. Εφόσον δημιουργήσουμε αυτήν την επαφή με τον Εσωτερικό Γιατρό, αναπτύσσουμε μια φιλική σχέση. Ενθαρρύνω τον ασθενή να συλλάβει μια διανοητική εικόνα αυτού Εσωτερικού Γιατρού, καθώς και ένα όνομα, με το οποίο του αρέσει να του απευθύνονται. Ύστερα από λίγο, αφού δοθούν διαβεβαιώσεις για την εντιμότητα και την ειλικρίνεια των προθέσεών μας αρχίζουμε να κάνουμε ερωτήσεις που σχετίζονται με το επίκαιρο θέμα. Εάν ο Εσωτερικός Γιατρός δεν έχει καμία απάντηση, μπορεί να προτείνουμε να καλέσει ένα σύμβουλο από το μη συνειδητό. Τελικά κάποιο μέρος του ασθενούς γνωρίζει την απάντηση.

Όταν εμφανίζεται ο πραγματικός Εσωτερικός Γιατρός, ο κρανιο-ιερός ρυθμός σταματάει. Είναι κανείς στα χνάρια σημαντικού υλικού. Χρησιμοποιούμε, επομένως, τον κρανιο-ιερό ρυθμό ως ανιχνευτή σπουδαιότητας. Όταν σταματάει, κάτι σημαντικό υπάρχει στο μυαλό του ασθενούς. Μερικές φορές τα μη συνειδητά μέρη του ασθενούς, ή οι Εσωτερικοί Γιατροί, σκαρώνουν στον θεραπευτή φάρσες. Μπορεί να παρουσιάζουν απαντήσεις που είναι παραπλα­νητικές ή εσφαλμένες. Όταν το υπό συζήτηση υλικό δεν είναι μεγά­λης σημασίας, η κρανιο-ιερή ρυθμική δραστηριότητα συνεχίζεται. Όταν συμβαίνει αυτό, ξέρει κανείς ότι κυνηγά χίμαιρες.

Επιτρέψτε μου να σας δείξω πώς λειτουργεί αυτό
Ήρθε να με δει μια κυρία 42 ετών. Την είχαν παραπέμψει σ’ εμένα κάποιοι φί­λοι. Ήμουν κάτι σαν τελευταία λύση απελπισίας. Είχε πάθει ξαφ­νικά οξύ γλαύκωμα και στα δύο μάτια. Αυτό δεν ελεγχόταν αποτελεσματικά με φάρμακα. Είχε ήδη χάσει περίπου 20 τοις εκατό του οπτικού της πεδίου και οι προοπτικές δεν φαίνονταν καλές, γιατί η πίεση στα μάτια της δεν μειωνόταν, παρ’ όλες τις δοκιμές αρκετών φαρμάκων. Επισκεπτόταν τον οφθαλμίατρό της κάθε δύο εβδομά­δες. Εάν τα πράγματα εξακολουθούσαν έτσι, θα έχανε ουσιαστικά την όρασή της μέσα σε διάστημα ενός περίπου χρόνου.
Ήρθε για Κρανιο-ιερή Θεραπεία, επειδή είχε ακούσει πως η αγωγή αυτή μπορούσε να βοηθήσει σε μεγάλη ποικιλία προβλημά­των. Έκανα μαζί της λίγη Κρανιο-ιερή εργασία, με επίκεντρο κυ­ρίως τα οστά στις οφθαλμικές κόγχες. Πρόθεσή μου ήταν να βελτι­ώσω την παροχέτευση υγρού από τα μάτια και τους σχετιζόμενους ιστούς. (Το γλαύκωμα είναι μια ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από αυξημένη πίεση των υγρών στο εσωτερικό του οφθαλμικού βολβού.) Κατηύθυνα επίσης την ενέργεια μέσα από το βολβό του κάθε ματιού, στην διάρκεια της πρώτης αυτής συνεδρίας. Η αγωγή που έκανα δεν είχε καμία ευεργετική επίδραση στην πίεση του οφθαλμικού βολβού, σε κανένα μάτι.

Στη διάρκεια της επόμενης θεραπευτικής συνεδρίας, χρησιμοποίησα τεχνικές της Κρανιο-ιερής Θεραπείας, για να την φέρω σε κατάσταση μεγάλης χαλάρωσης. Όταν φαινόταν να είναι σε βαθιά χαλάρωση, την ρώτησα πολύ ήρεμα, αν υπήρχε μέσα της κάποιος γιατρός, που ήξερε την αιτία του γλαυκώματος. Η δραστηριότητα του κρανιο-ιερού της συστήματος σταμάτησε, κι εκείνη είπε, «Ναι, υπάρχει». Ρώτησα αν αυτός ο γιατρός μέσα της μπορούσε να πα­ρουσιαστεί, ώστε να γνωριστούμε. Ο κρανιο-ιερός της ρυθμός στα­μάτησε, αλλά δεν είπε τίποτε. 

Τη ρώτησα τι ακριβώς σκεφτόταν την στιγμή εκείνη. 
Είπε ότι υπήρχε μόνο ένας γλάρος, που πετούσε διαγράφοντας κύκλους στην ακροθαλασσιά. Τη ρώτησα αν ο γλάρος ήταν ο Εσωτερικός Γιατρός της. Είπε ότι δεν ήξερε.
Ρώτησα: «Γλά­ρε, είσαι ο Εσωτερικός Γιατρός;». 
Μου είπε ότι ο γλάρος απάντη­σε «ναι». 
Ταυτόχρονα, ο κρανιο-ιερός ρυθμός σταμάτησε, έτσι ήξε­ρα ότι ο γλάρος ήταν η εικόνα με την οποία είχε επιλέξει να παρου­σιαστεί ο Εσωτερικός Γιατρός. Οι Εσωτερικοί Γιατροί είναι σαν τους μάγους. Μπορούν να παρουσιαστούν με όποια μορφή επιλέξουν. Νομίζω ότι τους αρέσει να μας πειράζουν. Σκέφτομαι μερι­κές φορές, ότι τους αρέσει να μας κοροϊδεύουν ή να αστειεύονται μαζί μας, για να βλέπουν αν είμαστε αρκετά ανοιχτόμυαλοι και ικανοί για συνεργασία.

Ο γλάρος κάθισε στην παραλία, μπροστά στην ασθενή. Ζήτησα από την ασθενή να ρωτήσει πολύ ευγενικά, με ποιο όνομα ήθελε να συστηθεί ο Εσωτερικός Γιατρός. Η απάντηση ήταν «Γοργόνα». Στη συνέχεια, συστήθηκα στην Γοργόνα με το όνομα Τζων. Είπα ότι προσπαθούσα να βοηθήσω την ασθενή με το γλαύκωμά της. Διαβε­βαίωσα την Γοργόνα ότι η επιθυμία μου να βοηθήσω ήταν ειλικρι­νής και ότι θα ήμουν πολύ ευγνώμων για οποιαδήποτε βοήθεια μπορούσε να μου προσφέρει, σχετικά με αυτό το πρόβλημα του γλαυκώματος. 
Η Γοργόνα είπε ότι υπήρχαν πράγματα που η ασθε­νής δεν ήθελε να δει, έτσι επρόκειτο να οδηγήσει τον εαυτό της στην τύφλωση. Όταν συνέβαινε αυτό, δεν θα χρειαζόταν να βλέπει πράγματα που δεν ήθελε να δει. Είπα στην Γοργόνα την άποψή μου ότι, ακόμα και αν η ασθενής δεν θα μπορούσε να βλέπει σωματικά, όντας τυφλή, εντούτοις θα αντιλαμβανόταν τι συνέβαινε και θα επηρεαζόταν από αυτά τα γεγονότα. 
Η Γοργόνα συμφώνησε και πρότεινε πως χρειαζόταν να πείσουμε την ασθενή, ότι η τύφλωση δεν θα την εμπόδιζε να ξέρει τι συνέβαινε. Ρώτησα την Γοργόνα εάν μπορούσε να μας παρουσιάσει, με την μορφή μιας ανάμνησης, ένα από τα πράγματα που η ασθενής δεν ήθελε να δει. Τότε ένιω­σα το κρανιο-ιερό σύστημα να σταματά την ρυθμική του δραστηρι­ότητα. 

Ρώτησα την ασθενή τι είχε στο μυαλό της εκείνη ακριβώς την στιγμή. 
Είπε ότι σκεφτόταν τον πρώτο της σύζυγο. Ήταν ψηλός, όμορφος, γοητευτικός, και της έκανε απιστίες. Πέρασε πολύς και­ρός, χωρίς να βλέπει τα σημάδια ότι ήταν γυναικάς. Τελικά τον χώ­ρισε, όταν έπαψε να εθελοτυφλεί στο γεγονός ότι ήταν άπιστος. Η ασθενής είχε παντρευτεί τώρα ξανά και δεν ήθελε να «δει» καμία πράξη του δεύτερου συζύγου της, η οποία θα αποτελούσε νύξη ότι ήταν άπιστος, έτσι θα οδηγούσε τον εαυτό της στην τύφλωση. Ρώτησα την Γοργόνα, αν αυτή ήταν η μόνη αιτία του γλαυκώμα­τος. Η Γοργόνα είπε, «Όχι, αλλά αυτά αρκούν προς το παρόν». Η πίεση στους οφθαλμικούς βολβούς της ασθενούς παρέμεινε η ίδια. Δεν ανέβηκε, αλλά ούτε και έπεσε.

Είδα την ασθενή την επόμενη εβδομάδα. 
Με την χρήση της Κρανιο-ιερής Θεραπείας πέρασε σε μια κατάσταση χαλάρωσης, παρόμοια με της περασμένης εβδομάδας. Της ζήτησα να προσκαλέσει την Γοργόνα στην συνάντησή μας, εάν το ήθελε, για να συζη­τήσουμε και άλλο για το γλαύκωμα. Ο κρανιο-ιερός ρυθμός της ασθενούς σταμάτησε απότομα. Η ασθενής δεν είπε τίποτε. Τη ρώ­τησα ποιες εικόνες έβλεπε εκείνη ακριβώς την στιγμή. Η ασθενής απάντησε ότι βρισκόταν πάλι στην ακρογιαλιά και ότι κάποιος κο­λυμπούσε στον ωκεανό, σε μεγάλη απόσταση. Ρώτησα αν ο κολυμ­βητής ήταν η Γοργόνα. Η απάντηση ήταν «ναι». Είπα, «Γεια σου, Γοργόνα», και την οραματίστηκα να κολυμπάει πολύ μακριά στο νερό. Στην εικόνα που έπλασα, την χαιρέτησα κουνώντας το χέρι κι εκείνη μου ανταπέδωσε το χαιρετισμό. 

Συχνά προσπαθώ να πλάσω την ίδια εικόνα όπως και ο ασθενής. Βλέπουμε συνήθως τα ίδια πράγματα. Στην περίπτωση αυτή, ρώτησα την ασθενή, αν η κολυμ­βήτρια χαιρέτησε κουνώντας το χέρι, και εκείνη απάντησε «ναι». Τώρα ήξερα ότι ήμασταν όλοι συντονισμένοι στο ίδιο μήκος κύμα­τος. Ζήτησα από την Γοργόνα, αν θα είχε την ευχαρίστηση να μας δώσει και άλλα στοιχεία για το λόγο που η ασθενής έχανε την όρα­σή της. Δεν υπήρξε απάντηση. Η ασθενής άρχισε να μου γνωστοποιεί, όμως, ότι έβλεπε ένα μαύρο αμάξι παρκαρισμένο στο δρόμο της παραλίας. 

Ήταν 4 ετών. Εκείνη και η 2 ετών αδελφή της χτυ­πούσαν την πόρτα του αμαξιού, ζητώντας να τις αφήσουν να μπουν. Ακούστηκε από μέσα η φωνή της μητέρας της, που έλεγε σ’ αυτήν και την αδελφή της να γυρίσουν στην παραλία και να παίξουν λίγο ακόμα. Έκανε κρύο και τα παράθυρα του αυτοκινήτου είχαν θα­μπώσει, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δουν στο εσωτερικό του, και η πόρτα του αμαξιού ήταν κλειδωμένη, ώστε να μην μπο­ρούν να την ανοίξουν.

Η μητέρα της και ένας περίεργος άντρας τις είχαν πάρει στην παραλία, μέσα σ’ αυτό το αμάξι. Είπαν στην ασθενή και την αδελ­φή της να βγουν έξω στην παραλία και να παίξουν με την άμμο. Το έκαναν για λίγο, αλλά έπιασε κρύο, και κανείς άλλος δεν ήταν στην ακρογιαλιά την ημέρα εκείνη. Τα κοριτσάκια ήθελαν να ξαναμπούν στο αμάξι, αλλά δεν τα άφηναν, προφανώς επειδή η μητέρα και ο άντρας ήθελαν να μείνουν και άλλο μόνοι τους. 

Η ασθενής ήταν τώρα αρκετά μεγάλη, για να καταλάβει ότι ο άντρας ήταν ερα­στής της μητέρας της. Δεν το ήξερε, όμως, όταν ήταν 4 ετών. Ο πα­τέρας της ασθενούς ήταν αξιωματικός στο εμπορικό ναυτικό. Έλει­πε συχνά, για αρκετές βδομάδες κάθε φορά. Η μητέρα της είχε πολλούς φίλους. Η ασθενής δεν ήθελε να δει ότι η μητέρα της, την οποία αγαπούσε πολύ, έκανε απιστίες στον πατέρα της, τον οποίο επίσης αγαπούσε πολύ. Προτιμούσε να τυφλωθεί, παρά να το δει. Τώρα που η ασθενής καταλάβαινε το πρόβλημα και είχε γνωρι­στεί με την Γοργόνα, δεν χρειαζόταν να τυφλωθεί για να κρυφτεί από την αλήθεια. Η ασθενής και η Γοργόνα συμφώνησαν, ύστερα απ’ αυτό, να έχουν συναντήσεις κάθε πρωί, για να μιλάνε και να μπορέσουν να γνωριστούν καλύτερα.

Ο οφθαλμίατρος είπε στην ασθενή ότι η πίεση στους βολβούς των ματιών της ήταν σχεδόν φυσιολογική. Είπε επίσης ότι πρέπει να είχε γίνει κάποιο λάθος, γιατί η απώλεια του οπτικού της πεδί­ου είχε μειωθεί, αλλά όλοι ξέρουν ότι μια τέτοια βελτίωση θα ήταν αδύνατη· πρέπει να είχε γίνει κάποιο λάθος στους προηγούμενους ελέγχους. Η ασθενής αναφέρει ότι τώρα νιώθει καλά. Συνέχισε να συναντιέται και να μιλάει με την φανταστική της φίλη και Εσωτερι­κή Γιατρό, την Γοργόνα, κάθε μέρα. Ξέρει ότι, αν μιλήσει στους φί­λους της γι’ αυτήν την εμπειρία, θα την πάρουν για τρελή. Έτσι φυ­λάει το μυστικό μας. Δεν είπε ούτε καν στο νέο της σύζυγο τι συνέ­βη. Είναι λίγο τρελό, αλλά τι πειράζει λίγη τρέλα, αν γιατρεύει το γλαύκωμα και προλαβαίνει την τύφλωση;

Αυτό είναι ένα ακόμα-ωραίο παράδειγμα για την δύναμη της διάνοιας επί του σώματος, καθώς και για την δύναμη της ενοποίησης των διεργασιών της Κρανιο-ιερής Θεραπείας με την Θεραπευτική Εικονοπλασία και το Διάλογο.

Aπό το βιβλίο 
"Εσύ και ο Γιατρός μέσα σου" 
του doctor John E. Upledger 





Ο όρος "ασθενής" όπως και ο όρος "θεραπευτής" δεν υπάρχουν πια στην Νεο-Κρανιοϊερή Θεραπεία. Υπάρχουν όμως στο κείμενο γιατί απλά σας έδωσα το απόσπασμα όπως ακριβώς είναι στο βιβλίο. 
namaste
despoina palamari




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου